Driekoningen

Driekoningen is een christelijke feestdag die elk jaar op 6 januari werd gevierd. Het feest ontstond in de vierde eeuw in het oosters christendom en was oorspronkelijk bedoeld om de verschijning van de Zoon van God op aarde te vieren. Driekoningen wordt zowel door protestanten als katholieken gevierd.

In Nederland liepen kinderen de avond voor Driekoningen in groepjes van drie verkleed met een kroon langs de deuren: één van hen had een zwart gemaakt gezicht. Ze droegen daarbij lampionnen en ze zongen. Een bekend liedje luidde:

Drie koooningen, drie koooningen,
geef mij nen nieuwen (h)oed.
Mijnen ouwen is verslee-eeten,
mijn moeder mag ’t nie wee-eeten.
Mijn vader heeft het geld,
op de toonbank neergeteld.

Als beloning voor het zingen kregen ze eten, snoepgoed en geld. De lampionnen zijn een overblijfsel van een oude heidense gewoonte, waarin men fakkels droeg om boze geesten te verjagen. Het snoep dat werd uitgedeeld, stamt van heidense offermalen.
Sinds 2016 wordt de traditie van Driekoningen in Nederland als verloren beschouwd.

Anton Pieck tekende de Driekoningen voor de voorplaat van het kerstnummer van de Wereldkroniek in 1965. Het zijn de drie engelse kleinkinderen van Anton Pieck. Mark, Judith en Anneke Bambery. Mark en Judith met een lampion en Anneke met de ster van Bethlehem. Judith haar gezicht is ook zwart gekleurd. Ze lopen voorbij een snoepwinkeltje. Een oude mevrouw kijkt achter de winkeldeur met een glimlach naar de kinderen. Zouden ze ook gezongen hebben en als beloning wat van dat lekkere snoepgoed van haar ontvangen hebben? De zak over de schouder van Judith is al wel gevuld…..
In een andere tekening ‘Driekoningen in Vlaanderen’ die Anton Pieck maakte voor de voorplaat van het kerstnummer van de Wereldkroniek in 1952 laat Pieck zijn humor weer zien. Bij het uithangbord ‘De Komeet’ Estaminet, een herberg zien we de koning die de ster van Bethlehem draagt. Naast hem een man met een hark en een lampion eraan en de derde draagt de lampion met een kromme stok.
Wat is het doel van deze drie? Op weg naar snoep of geld of hadden ze zin in een heerlijk pintje?

Anton Pieck heeft het Driekoningenfeest dan ook op humorvolle wijze vastgelegd.